بیان نظرات سرکار خانم دکتر الهام حیدری و تقدیم کتابی از آقای دکتر رحمت اله مرزوقی به رهبر معظم انقلاب اسلامی

خانم دکتر الهام حیدری عضو هیات علمی دانشگاه شیراز در دیدار نخبگان با رهبر معظم انقلاب، در سخنانی به بررسی "لزوم توجه هر چه بیشتر به حوزه تعلیم و تربیت غیررسمی" پرداخت. صبح چهارشنبه 27 مهر 1397، جمعی از نخبگان و استعدادهای برتر علمی با رهبر انقلاب دیدار کردند و تعدادی از شرکت کنندگان نیز در ابتدای این برنامه به بیان دغدغه ها و دیدگاه های خود در مسائل مختلف علمی، پژوهشی، مدیریتی و فناوری پرداختند.

 

حضرت آیت الله خامنه ای در ابتدای سخنانشان به مطالب عنوان شده از سوی نخبگان اشاره کردند و فرمودند ''برخی از مطالبی که اینجا گفته شد، صددرصد مورد قبول و تأیید بنده است؛ البتّه بعضی از حرفها تخصّصی بود، خارج از حوزه ی اطّلاعات و معلومات بنده بود، لکن برخی از مطالبی که دوستان در اینجا گفتند -آقایان و خانمها- حرفهای بسیار متین و متقنی بود و مخاطب بعضی از آنها هم ما هستیم که ان شاءالله دنبال میکنیم، (مخاطب) بعضی از آنها هم مسئولین محترمند که در جلسه حضور دارند -وزرای محترم، معاون محترم رئیس جمهور مخاطب این حرفها هستند''.
در این دیدار خانم دکتر الهام حیدری عضو هیات علمی دانشگاه شیراز و برنده جایزه دکتر کاظمی آشتیانی از سوی بنیاد ملی نخبگان، در سخنانی به بررسی ''لزوم توجه هر چه بیشتر به حوزه تعلیم و تربیت غیررسمی'' پرداخت که متن آن به شرح زیر است :
به استحضار رهبر معظم انقلاب می رسانم که یکی از حوزه های بسیار مهجور و مظلومی که در محافل علمی و دانشگاهی و حتی سیاستگذاری کمتر به آن پرداخته شده است و حتی در نشست هایی که نخبگان و دانشجویان با جنابعالی نیز داشته اند به آن اشاره ای نشده، حوزه تعلیم و تربیت غیررسمی می باشد. چراکه در کشور عمده بحث ها و سرمایه گذاری ها در حوزه تعلیم و تربیت عمدتاً بر روی قلمرو تعلیم و تربیت رسمی یعنی آموزش و پرورش و آموزش عالی تمرکز دارند و در اسناد بالادستی نیز هرجا که از تعلیم و تربیت سخنی به میان آورده شده است، قلمرو رسمی مدنظر بوده است. به هر حال، حوزه تعلیم و تربیت غیررسمی، حوزه ای است که علیرغم دارا بودن پتانسیل بسیار قوی در رشد و شکوفایی توانایی ها و قابلیت های علمی، فرهنگی، سیاسی، اقتصادی و اجتماعی افراد جامعه و نهایتاً رشد و توسعه قابل قبول، پایدار و فراگیر کشور، دچار نوعی نابسامانی و رهاشدگی است. این در حالی است که با توجه به نقش و اهمیت بی بدیل نهادها و مراکز تعلیم و تربیت غیررسمی، در دهه های اخیر سرمایه گذاری و برنامه ریزی و ایجاد نهادها و سازمان ها در این حوزه به عنوان یکی از راهبردهای مهم کشورهای جهان در زمینه توسعه همه جانبه به حساب می آید. چراکه این اعتقاد وجود دارد که تعلیم و تربیت غیررسمی می تواند به ارتقاء سطح کیفیت زندگی، شکل دهی به جهان بینی جوامع، شکل دهی و تغییر باورها و نگرش ها، ایجاد فرهنگ یادگیری مادام¬العمر، ارتقاء سطح مهارت افراد جامعه و شکل دهی به جامعه ای پیشرفته کمک نموده و نهایتاً منجر به توسعه همه جانبه کشورها گردد.
به استحضار می رساند که در کشور ما صدها هزار مرکز، سازمان و نهاد درگیر ارائه تعلیم و تربیت غیررسمی در قالب دوره های سواد آموزی و آموزش های پایه، تکمیلی، علمی، فنی و حرفه ای، فرهنگی، مذهبی و هنری مانند موسیقی، نقاشی، خطاطی، زبان های خارجی و امثال اینها و آموزش های مرتبط با توانمندسازی به اقشار مختلف افراد جامعه هستند، که متاسفانه به نظر می رسد که حاکمیت هدایت و کنترل های لازم را بر این حوزه ندارد و این ضعف ساماندهی و هدایت باعث ایجاد مشکلات عدیده ای در این زمینه گردیده، به گونه ای که به تعبیر یکی از اساتیدم ''یک انقلاب آرام و خاموش فرهنگی گسترده و فراگیر'' در کشور در حال به وقوع پیوستن است.
البته لازم به ذکر است که به منظور سازماندهی به این حوزه تلاش هایی صورت گرفته است و این موضوع اخیراً در دستور کار شورایعالی انقلاب فرهنگی قرار گرفته، اما هنوز نتایج این تلاش ها مشخص نشده است و به نظر می رسد که این امر خطیر و سرنوشت ساز نیازمند توجه و اهتمام بیشتری می باشد. تا بتواند نقش تکمیلی و سازنده خود را خود در کنار حوزه تعلیم و تربیت رسمی ایفا کند و منجر به توانمندسازی هدفمند آحاد جامعه و ازجمله تحقق اهداف الگوی جامع پیشرفت اسلامی و ایرانی و همچنین اقتصاد مقاومتی گردد. در این رابطه به منظور جلوگیری از اطاله کلام فهرست وار تنها به برخی از مشکلات این حوزه اشاره می گردد:
1-عدم وجود مرکز ساماندهی و یا سازمانی در سطح ملی به منظور هدایت و ساماندهی فعالیت های حوزه تعلیم و تربیت غیررسمی در راستای اهداف متعالی جمهوری اسلامی ایران و کمک به تحقق اهداف توسعه ملی
2-ضعف نظارت در حوزه مجوزدهی و ارزیابی کیفیت عملکرد فعالان این حوزه
3-نا مناسب بودن شرایط فیزیکی، فرهنگی و علمی حاکم بر بسیاری از مراکز فعال در این حوزه
4-ایجاد نیازهای آموزشی کاذب توسط برخی موسسات و جهت دهی سرمایه های انسانی به سمت اهداف و نیازهای غیرضرور
5-مالیات گریزی برخی از این مراکز علیرغم گردش های مالی بسیار زیاد آنها
6-ارائه دوره های آموزشی ناکارآمد توسط برخی از مراکز
7-عدم استفاده جامع و مناسب از قابلیت های فضای مجازی به عنوان یکی از مجاری بسیار مهم تعلیم و تربیت غیررسمی در ارتقاء سطح یادگیری و توانمندسازی افراد جامعه
در عین حال، علیرغم برخی از مشکات و اشکالات مهم و قابل ذکر در این حوزه، عرصه تعلیم و تربیت غیررسمی در انواع مختلف آن خدماتی را نیز در سطح کشور نموده است که در جای خود قابل تقدیر است. در این راستا و به منظور استفاده حداکثری از قابلیت تعلیم و تربیت غیررسمی پیشنهاد های زیر ارائه می گردد:
1-ایجاد سامانه و سازمان ملی هدایت و ساماندهی به حوزه تعلیم و تربیت غیررسمی در سطح ملی
2-تدوین برنامه های راهبردی بر اساس شرایط و مقتضیات ملی و بین المللی و چشم اندازهای راهبردی ملی برای شناخت ابعاد و زوایای تعلیم و تربیت غیررسمی و هدایت این عرصه مهم و مغفول تعلیم و تربیت در جهت رشد خودکفایی و کاهش وابستگی کشور
3-تدوین نظام نامه و چارچوب های قانونی و عالمانه در حوزه فعالیت نهادها و مراکز تعلیم و تربیت غیررسمی.
4-هدایت فعالیت های فعالان این عرصه در جهت رفع نیاز کشور و واقعیت های سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی و آموزشی جامعه.
5-تدوین نظام نامه فلسفه تعلیم و تربیت غیررسمی جمهوری اسلامی ایران.
6-ایجاد پژوهشگاه مطالعات در حوزه تعلیم و تربیت غیررسمی.
7-راه اندازی رشته های ویژه دانشگاهی مرتبط با تربیت نیروی انسانی برای مراکز و نهادهای تعلیم و تربیت غیررسمی
8-تعبیه سیستم نظارت مستمر، راهبردی و ملی بر فعالیت موسسات و مراکز فعال در این حوزه و مجوزدهی منطقی و مبتنی بر نیازسنجی به مراکز مذکور.
در پایان خداوند متعال را شاکرم که توفیق حضور در محضر حضرتعالی و مطرح نمودن موضوع و مساله ای مهم، حیاتی و جدی و سرنوشت ساز، اما نسبتاً مغفول و مطرود یعنی حوزه تعلیم و تربیت غیررسمی را برای این حقیر فراهم نمود و از خداوند متعال توفیق روز افزون جنابعالی و شکوفایی هر چه بیشتر ایران اسلامی را خواستارم.

لینک دانلود فیلم: /documents/150139/0/a395dd13-3c78-47fb-9d7a-6d80a6148771.mp4